Doe ik het goed genoeg? Ben ik goed genoeg? Maak ik voldoende impact? Vragen we ons dat niet allemaal wel eens af? Alleen een leugenaar zal zeggen van niet.
Laatst was ik bij een terugkomdag van de Foundation for Natural Leadership (FNL) voor mensen die ooit een wilderness trail hebben gelopen via de FNL (fantastische ervaring by the way!). Op die dag vertelde Erik Gerritsen, de hoogste ambtenaar op het Ministerie van VWS tijdens de Covid-pandemie, over hoe het was om leiding te geven aan deze crisis van ongekende en vooral onbekende omvang. Hij gaf een prachtig inkijkje in de complexiteit en de uitdagingen. Maar vooral een inkijkje in zijn eigen dilemma's. Dat hij ook niet wist waar de crisis heen ging, niet de antwoorden had (niemand had die), beslissingen moest nemen terwijl alle experts en geleerden het met elkaar oneens waren, hij zijn mensen onvoorwaardelijke rugdekking moest geven omdat ze ook onzeker waren en door iedereen belaagd werden. Zelfs in zijn eigen gezin kreeg hij te maken met weerstand op de Covid-maatregelen. Onwetendheid, onvoorwaardelijke steun, rust en kalmte, kritiek, de impact die zijn beslissingen hadden (en nog steeds hebben!!) op mensenlevens..... geen makkelijke periode om in te opereren. Maar ondanks het niet weten en de oordelen en kennis achteraf, wilde hij graag verantwoording nemen voor alle beslissingen, zowel de goede als de minder goede.
Na zijn verhaal mochten alle aanwezigen in een contemplatieve dialoog (iedereen zegt in de kring wat het verhaal voor hem/haar betekent heeft zonder dat anderen daarop reageren) reflecteren. Het bleek dat zijn eerlijke verhaal op iedereen grote impact had gemaakt. Maar ook dat iedereen (we waren met ca. 50 deelnemers) er voor zichzelf iets anders krachtigs en positiefs uit had gehaald. En precies dat raakte me. Niet alleen de grootte van de olievlek die zijn eerlijke verhaal had gecreëerd (alle aanwezigen waren geraakt). Maar bovenal ook de veelkleurigheid van die olievlek (iedereen haalde er iets ander waardevols uit wat voor hem/haar op dit moment belangrijk is).
De impact die je maakt is groot en divers. Niet in te schatten, maar vooral niet te onderschatten. Want wat je betekent voor de één, is voor de ander weer iets compleet anders. Dat hangt namelijk sterk af van wat de ander nodig heeft en wil zien op dat moment. Het is daarom niet nodig om je druk te maken over hoe je overkomt. Vertrouw erop dat wat je doet, wie je bent, goed is en laat de ander zijn of haar eigen ruimte om ermee te doen wat hij/zij nodig heeft. In de wetenschap dat de impact die je maakt groot is. Je betekent voor iedereen die je tegenkomt iets. Maar ook telkens iets anders. Je impact is als een olievlek. Een veelkleurige olievlek. Want iedereen geeft er een eigen kleur aan.
De impact die je maakt is groot en divers. Niet in te schatten, maar vooral niet te onderschatten. Want wat je betekent voor de één, is voor de ander weer iets compleet anders.
Deze parallel is ook door te trekken naar alle andere ontmoetingen. Een mooi optreden in welke vorm dan ook, artiesten, inspirerende sprekers, maar ook iedereen die (vaak onbewust) een voorbeeldrol vervult door zich uit te spreken, iets persoonlijks te delen, een mooi gebaar te laten zien, kwetsbaarheid te tonen, een mooi bericht op zijn of haar social media te schrijven, het voorbeeld dat je bent voor je kinderen, etc. Het gebeurt dagelijks en overal.
En dat het desondanks ook spannend is, is ook waar. Dan moet ik meteen denken aan mijn eigen zenuwen als ik voor een groep moet spreken of wanneer ik m'n tranen probeer in te houden als ik een verdrietige film zie omdat ik denk dat anderen dat gek zullen vinden. En dan ben ik dankbaar voor diegenen die me inspireren en wel hun kwetsbaarheden laten zien. Klein en groot. Een mooi voorbeeld kwam onlangs voorbij. Op Concert at Sea zag ik een prachtig en krachtig optreden van een jonge artiest. Hij deed zijn ding en inspireerde me daarmee. Ik vond het mooi hoe hij stond voor zijn eigen geluid en expressie (iets waar ik zelf nog van kan leren). En de volgende dag las ik in een interview met diezelfde artiest over dat optreden dat hij het geweldig had gevonden maar dat hij voorafgaand aan het optreden ook kotsmisselijk was van de zenuwen. Prachtig!
Doe ik het goed genoeg? Ben ik goed genoeg? Ja! Vertrouw op wie je bent, en daarmee op de krachtige spiegel die je voor anderen bent. Je hoeft je niet anders voor te doen, je groot te houden of aan verwachtingen te voldoen. Hoe dichter je bij jezelf staat en hoe meer je in staat bent jezelf te laten zien, in al je facetten, hoe meer anderen zich zullen herkennen in jou en jou kunnen erkennen om wie je bent. Ook dat is Leven in Vertrouwen.